Η «γκρίκο» η αλλιώς τα “Γκρεκάνικα” είναι η ποιητική αρχαιοελληνική λαλιά, που ζει ανά τους αιώνες εκεί στην Κάτω Ιταλία. Τα γκρεκάνικα είναι μια αρχαία διάλεκτος με ιταλικές προσμείξεις. Μια μετεξέλιξη της αρχαίας δωρικής διαλέκτου που διατηρεί ομηρικές λέξεις. H γλώσσα ήταν ισχυρή και αντιστάθηκε στην ιταλική, και ακόμη και όσες ιταλικές λέξεις εισχώρησαν σε αυτήν, φόρεσαν ελληνικό χιτώνα. Η γλώσσα των Γκρεκάνων βρήκε καταφύγιο στη μουσική και στο χορό. Νανουρίσματα, μοιρολόγια, τραγούδια της δουλειάς, της ξενιτιάς, θρησκευτικά άσματα κ.ά., Είναι τραγουδισμένα συνήθως από δύο φωνές, και τα όργανα που τα συνοδεύουν είναι η κιθάρα, η τζαμπόνια (τσαμπούνα), το ταμπουρέλο (ντέφι) και το οργανέτο (ακορντεόν), Έχουν ένα μοναδικό τρόπο να ενώνουν το χθες με το σήμερα, βυθίζοντας τον ακροατή σε ένα πλούσιο πολιτισμό μυρωδιών, παραδόσεων, ήχων και χρωμάτων, όπου η μελωδία είναι ο πρωταγωνιστής. Καθώς ακούς αυτούς τους μουσικούς να απαγγέλουν ή να τραγουδάνε, μπορείς να διακρίνεις στον τόνο της φωνής τους το πάθος τους να σώσουν και να διασώσουν την πολιτιστική τους ταυτότητα.
Ακούγονται τα τραγούδια:
1) ¨Αntra mou paei" του Franco Corliano από το συγκρότημα Encardia
2) "Ela-ela-mu conda" του Paolo Baonvino από την Orchestra Popolare με ερμηνεία των Κονσουέλο Αλφιέρι και Αλεσάντρα Καιούλο.
3)"Agapi mou Fidella protini" Τραγούδι Νίκος Πορτοκάλογλου και το συγκρότημα Ghetonia
4) "Is oriamu (Krifi) από το συγκρότημα Ghetonia
5) "Oria mu pisulina" από το συγκρότημα Ghetonia
6)"Are mu Rindinedha" από το συγκρότημα L' Arpeggiata - Christina Pluhar
7)"Kalinifta" τραγούδι Αλκίνοος Ιωαννίδης και το συγκρότημα Encardia.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου