Ηλιοβασιλέματα στα χρώματα του τόπου μου!

Ο τόπος μου είναι ένα απο τα κεφαλοχώρια του Δήμου Δωρίδας, ένας τόπος που συνδυάζει μοναδικά βουνό και θάλασσα. Το όνομά του...Ευπάλιο.  

Ένα χωριό μέσα στα πλατάνια και τα τρεχούμενα νερά, με τον χείμαρρο Μαντήλω να το διασχίζει, τον Άη Γιώργη με το καμπαναριό του και το ρολόι του στο κέντρο του και τον Άη Λιά εκεί ψηλά στην κορυφή με αγνάντι τον Κορινθιακό, με τις τρεις πλατείες του, την κεντρική πλατεία Καρυάς, την Ελευθερίου Βενιζέλου και την πλατεία Αθανασίου Διάκου όπου εκεί ξαποστένουμε κάτω απ' τα πλατάνια και δροσιζόμαστε από τις πηγές.

Με το Μοναστηράκι, το επίνειον, όπου στο κέντρο του δεσπόζει η εκκλησιά του Ευαγγελιστού Μάρκου, με το Παραθάλασσο, όπου εκεί μπορείς να κάνεις τα μπάνια σου και να πιεις το ουζάκι και να φας το ψαράκι σου στις ψαροταβέρνες με θέα τη θάλασσα. 

Με τα γύρω χωριά του με τις φυσικές ομορφιές και τις δαντελωτές παραλίες τους, όπως το Σκάλωμα, το κοσμοπολίτικο θέρετρο, όπως θεωρείται, τον Μαραθιά, το μικρό γραφικό ψαροχώρι, που δίνει την αίσθηση ότι είναι νησί, τη Σεργούλα με την απίστευτη παραλία όπου συνδυάζει τα πεντακάθαρα νερά, ένας μέρος όπου μπορεί κανείς να βρει ηρεμία, 

τη Γλύφα, ένας απ' τους πιο όμορφους παραλιακούς οικισμούς απέναντι απ' τα Τριζόνια, με την πανέμορφη παραλία, όπου γύρω του βρίσκονται τα χωριά, παραθαλάσσια κι αυτά, Χάνια και Σπηλιά, τα Τριζόνια,το μικρό, πολύχρωμο και ήσυχο νησάκι, το μοναδικό στο Κορινθιακό κόλπο, μια δρασκελιά απ'τη στεριά, με τις πεντακάθαρες ακτές, 

τη Χιλιαδού, με την πιο ίσως εντυπωσιακή παραλία με τη ψιλή χρυσή άμμο που λάμπει κάτω απ' τον καλοκαιρινό ήλιο και με μια θάλασσα καταγάλανη και πεντακάραρη. 

Στον τόπο μου δεν πλήττει ποτέ κανείς. Κάθε μέρα έχει και μια επιλογή. Όπου και να πάει, όποιο γύρω χωριό και να επισκεφθεί, ένα είναι σίγουρο, θα περάσει όμορφα!

Όταν η ιστορία φωτογραφίζεται από τα κάτω:l΄Humanite,1950-1990

Ένα μικρό κορίτσι γράφει ένα σύνθημα για το τέλος του πολέμου στην Αλγερία

Από τις αρχές της δεκαετίας του 1950 μέχρι τα τέλη του της δεκαετίας του 1990, περίπου 5.000 άτομα συμμετείχαν σ’ένα δίκτυο εθελοντών ανταποκριτών που φωτογράφιζαν για την l’Humanité (Ουμανιτέ), την εφημερίδα επίσημο όργανο του Κομμουνιστικού Κόμματος της Γαλλίας εκείνη την περίοδο, διαδηλώσεις, απεργίες, συνθήματα στους δρόμους αλλά και στιγμές της καθημερινής ζωής.

Πρόδρομος της δημοσιογραφίας των πολιτών

Ήδη από τη δεκαετία του 1920, η l’Humanité, ακολουθώντας το παράδειγμα της Pravda, είχε συγκροτήσει ένα δίκτυο εθελοντών δημοσιογράφων προκειμένου να παρακάμψει τα ειδησεογραφικά πρακτορεία και να δημοσιεύσει ειδήσεις, κυρίως για τοπικές κινητοποιήσεις, οι οποίες είτε δεν έφταναν ποτέ στο Παρίσι, είτε επίτηδες αποσιωπούνταν.

_{Νεαρή γυναίκα στο μπαλκόνι}

«Καταγράψτε την εποχή σας»

Στις αρχές της δεκαετίας του 1950, όταν η αγορά μιας φωτογραφικής μηχανής έγινε πιο προσιτή και η χρήση της απλοποιήθηκε, η εφημερίδα αποφάσισε να δημιουργήσει ένα τμήμα μη επαγγελματιών ανταποκριτών φωτογράφων. Για αυτό το λόγο οργάνωσε νυχτερινά σεμινάρια – ανοιχτά και σε μη μέλη του ΚΚΓ – στα οποία δίδαξαν σημαντικοί φωτογράφοι όπως οι Robert Doisneau, Paul Amlassy, Jean-Marie Baufle, Guy Le Querrec.

^{Διαδήλωση της 1ης Μαΐου}

Οι ανταποκριτές δήλωσαν «παρών» και φωτογράφισαν κάθε είδους κινητοποίηση. Όπως αναφερόταν χαρακτηριστικά στις σελίδες του ενημερωτικού δελτίου Correspondant H με ημερομηνία 16 Απριλίου 1974 : « Να είστε με τις φωτογραφικές μηχανές σας παντού όπου εκφράζεται και αγωνίζεται ο άνθρωπος της εποχής μας. Αυτό σημαίνει φωτογραφία...».

Οι εικόνες τους μάς αποκαλύπτουν επίσης πλευρές της ζωής για τις οποίες ο φακός των επαγγελματιών φωτογράφων συνήθως αδιαφορεί: σκηνές από την καθημερινότητα, από εκδηλώσεις τοπικών συλλόγων, από αθλητικούς αγώνες, από καιρικά φαινόμενα ακόμα και από τροχαία ατυχήματα. Αφηγούνται έτσι με μοναδικό τρόπο πως μεταβλήθηκαν σταδιακά το αστικό περιβάλλον, οι καθημερινές συνήθειες και οι μορφές κοινωνικής πάλης στη μεταπολεμική Γαλλία.

^{Απεργία εργαζομένων στην εταιρεία Rateau}

Συλλογικό βλέμμα

Στην έκθεση με τίτλο Συλλογικό βλέμμα, η οποία παρουσιάστηκε στη γιορτή της l’Humanité στο Παρίσι από τις 14 έως τις 16 Σεπτεμβρίου, είδαμε μια επιλογή 66 φωτογραφιών. Την επιστημονική επιμέλεια της έκθεσης είχαν οι Thierry Bonzon, Vincent Lemire Maud Chirio, και Angelos Dalachanis ιστορικοί του πανεπιστημίου Paris-Est Marne-la-Vallée. Ένα μέρος του φωτογραφικού αρχείου, το οποίο αριθμεί συνολικά περισσότερα από 35.000 κλισέ, είναι προσβάσιμο μέσω της ιστοσελίδας:http://acp-regardcollectif.univ-mlv.fr

^{Boulevard du Temple: Παρακολουθώντας μια διαδήλωση}

Της Ευθυμίας Μακρίδου για το alterthess.gr 

 

 Από το tvxs

Κατηγορία άρθρου:

• Ταξίδια στο χρόνο