“Μια φορά και έναν καιρό, εκεί στην γειτονιά των ονείρων κάτω απ' την Ακρόπολη, στην δεκαετία του ΄60, κάποιοι ονειροπόλοι δημιούργησαν μουσικές σκηνές που όλοι καλοί χωρούσαν. Μιλώ για τις "μπουάτ", με το πιάνο, την κιθάρα και τον τραγουδιστή πάνω στη τόσο δα μικρή σκηνή, βαλμένη σε απόσταση αναπνοής από τους θαμώνες, να ερμηνεύει μεγάλους συνθέτες, ποιητές και στιχουργούς.Μαθητές,φοιτητές,εργάτες της ζωής και της τέχνης γίνονταν όλοι μια παρέα, όπου μπορούσαν να συζητήσουν, να αμφισβητήσουν,να μάθουν και να διαφωνήσουν πίνοντας το βερμουτάκι τους και τραγουδώντας με την καρδιά και την ψυχή...Γλυκιές στιγμές κι αναμνήσεις από κείνη την εποχή,που αν και δύσκολη, αυτοί οι όμορφοι...τρελοί κρατούσαν το όνειρο ζωντανό...!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου