Παρασκευή 30 Αυγούστου 2024

ΈΡΩΣ ΚΑΙ ΘΑΝΑΤΟΣ...Ο ΛΟΓΙΟΣ ΜΙΚΗΣ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ...



Αν γυρεύεις απ’ τον Ήλιο τη χαρά 

Αν γυρεύεις απ’ τον Ήλιο τη χαρά

κι απ’ των άστρων το δειλό το φως τη γαλήνη

μη μακραίνεις την καρδιά σου απ’ τη δική μου

που διψά για φως. 

Σαν τον ήλιο π’ όλο σβήνει κι όλο ζει

θ’ αρμενίζουν οι καρδιές μας μέσα στη γαλήνη.

Αν γυρεύεις απ’ τον Ήλιο τη χαρά

κι απ’ των άστρων το δειλό το φως τη γαλήνη

μη ζητήσεις να βρεις φως μακριά από μένα

θα ‘μαι σαν νεκρός.

Ας γυρέψουμε αντάμα τη χαρά

πιο πολύ κι από τ’ αστέρια μες στον έρωτά μας.

«Έρως και Θάνατος» είναι αφιερωμένος στην αγαπημένη του συνθέτη, Μυρτώ, και περιλαμβάνει τέσσερα τραγούδια. Τα δύο πρώτα, «Απρίλης» και «Αν γυρεύεις απ ' τον ήλιο τη χαρά», σε στίχους δικούς του συνετέθησαν το 1946 στην Αθήνα. Εξόριστος στην Ικαρία μελοποίησε δύο χρόνια αργότερα τα δύο σονέτα του Μαβίλη, «Έρως και Θάνατος» και «Λήθη» (έχει μελοποιηθεί και από τους Μ. Καλομοίρη – Κουιντέτο με τραγούδι,1912, Π. Πετρίδη – Πέντε Ελληνικές Μελωδίες, 1924 και Α. Ευαγγελάτο – Κύκλος Τραγουδιών σε ποίηση Λ. Μαβίλη, 1974-75). Η μελοποίηση του κύκλου πραγματοποιείται σε ύφος σύγχρονου Lied, συνδυάζοντας επιτυχώς στοιχεία δραματικά – απαγγελτικά από τη σύγχρονη περίοδο και λυρικά από τη ρομαντική. Ο συνθέτης εστιάζει περισσότερο στην ανάδειξη των εννοιών του ποιητικού λόγου και λιγότερο στην καθεαυτήν μορφή του. Ιδιαίτερη έμφαση δίδεται στο δίπτυχο έρωτας – θάνατος, πρωταρχικό μοτίβο της μουσικής δημιουργίας και εκφραστικό «καταφύγιο» της τέχνης γενικότερα.

Πηγή:https://mikis.melodisseia.gr/event/eros-kai-thanatos

Κυριακή 25 Αυγούστου 2024

"Σαν πεταλούδα μέσα σε πανοπλία..."Μια μικρή ιστορία της Βάνας Σμπαρούνη



"Σαν πεταλούδα μέσα σε πανοπλία..." 





Υπάρχουν πολλοί που τον “φτερωτό θεό του έρωτα”τον αποκαλούν “φτερωτό τερατάκι”. Ίσως γιατί τον φοβούνται, τρέμουν να του παραδοθούν και γι αυτό όταν τον ανταμώνουν τον προσπερνούν...Έρχεται, όμως, κάποια στιγμή εκεί που ζούσαν ασφαλείς σαν πεταλούδα μέσα σε πανοπλία, αυτό το...άτιμο ”φτερωτό τερατάκι” να βρίσκει μια σχισμάδα και με μοναδική μαεστρία να περνάει το μεταλλικό τους περίβλημα, να μπαίνει μέσα στον μικρόκοσμό τους,αυτόν το φτιαγμένο από κοινωνικές δομές, κώδικες και ετοιμοπαράδοτες αρετές και να το ...χτυπάει “ανελέητα” με την πύρινη φορεσιά του μέχρι να το λιώσει, μέχρι να το ρευστοποιήσει και να τους μεταμορφώσει...! 

Βάνα Σμπαρούνη



της Ελένης Καραΐνδρου- Κ.Χ Μύρη. Από το σάουντρακ της ταινίας του Θόδωρου Αγγελόπουλου "Το μετέωρο βήμα του πελαργού" (1991) Πανσέληνος ο Έρωτας βουρλίζει το κορμί μου και σ' ονειρεύομαι, και σ' ονειρεύομαι, και σ' ονειρεύομαι σαν το χαμψίνι σάρωσες την έρημη ψυχή μου και τώρα καίγομαι, και τώρα καίγομαι, και τώρα καίγομαι Με σκλάβωσες, με λάβωσες και θέλω να πεθάνω για να 'χω τη λαβωματιά στον κάτω κόσμο συντροφιά και να ποθώ παράφορα τον κόσμο τον απάνω Σαν το ταμπάκο ρούφηξες μαζί με το φιλί μου Την αμαρτία μου, την αμαρτία μου, την αμαρτία μου Με χτύπησες αλύπητα κι έκανες την πληγή μου αθανασία μου, αθανασία μου, αθανασία μου Με σκλάβωσες, με λάβωσες και θέλω να πεθάνω για να 'χω τη λαβωματιά στον κάτω κόσμο συντροφιά και να ποθώ παράφορα τον κόσμο τον απάνω

ΦΩΤΟ...ΛΟΓΙΟ