Δημήτριος Βυζάντιος, ο κωμωδιογράφος και αγιογράφος

ΑΝΑΤ. (καθ' εαυτόν). Λοκάντα, λοκάντα λεάνε, άκουγα, άμα τι πράγμα είναι ντεν ήξευρα…. πρώτη βολά γλέπω — εντώ πέρα ούλο αλά φράγκα είναι ψιλολογιά κομμένα — υ σουφράδες, τζανάκια, τζομπλέκια, ποτήρια! ούλα σειρά είναι δουζδιζμένα {1} — άμμα φαγιά, τίποτα — τσιμπούκια όχι — καφφέ μαφφέ, όχι — γιατάκι τίποτε — μαξιλάρια φιλάν φαλάν, ντεν έχει — αμέ σα μετύση κανένας πού τα ιξαπλωτεί για; — άιδε μπακαλούμ {2}. — τώρα πγια μπήκα που μπήκα — αρτίκ ντροπής είναι να γυρίσω πίσου — γένηκε το γένηκε — κανένα ντε γλέπω — πιόνα να φωνάξω για; (φωνάζει) έι — Λοκάντατζγι — ε Λοκάντατζη — έι ύστερα; δεν ακούγει — ν' άμπη και κανένας να ικλέψη ούλα αυτά, κανένας δεν γλέπει — (φωνάζει) έι Λοκάντατζη — λαιμός μου ιξεσκίστηκε άνταμ! {3}. 
ΞΕΝ. Καλέ σεις! ποιος μιλά μέσα; εν ακούτενε; ίντα θέτενε να σας χαρώ; 
ΑΝΑΤ. Άνταμ! τρεις ώραις είναι φωνάζω, φωνάζω, κανένας ντεν ακούγει…. 
ΞΕΝ. Κι' ίντα θέτενε; 
ΑΝΑΤ. Εντώ πέρα τι είναι; (απόσπασμα από το έργο του "Βαβυλωνία")

Ο Δημήτριος Βυζάντιος, του οποίου το αληθινό όνομα ήταν Δημήτριος Κωνσταντίνου Χατζή-Ασλάνης (αναφερόταν και ως Δ. Κ. Χ. Ασλάνης Βυζάντιος), ήταν κωμωδιογράφος και αγιογράφος. Γεννήθηκε το 1790 στην Κωνσταντινούπολη και απεβίωσε το 1853 στην Πάτρα. Το δημοφιλέστερο θεατρικό του έργο υπήρξε η Βαβυλωνία.

Βίος

Ο Βυζάντιος, όντας μορφωμένος και γλωσσομαθής, ανέλαβε πολλές και διάφορες θέσεις εργασίας εκ των οποίων οι κυριότερες ήταν η θέση του ως διερμηνέας του Μπέη της Τύνιδαςκαι ως γραμματέας της Πελοποννησιακής Γερουσίας. Κατά τα πρώτα χρόνια της Οθωνικής Βασιλείας, ο Βυζάντιος δυσαρεστείται από την πολιτική κατάσταση της χώρας και αποσύρεται στην Πάτρα όπου και ασκεί το επάγγελμα του αγιογράφου.

Ο αγιογράφος Δημήτριος Βυζάντιος

Διακόσμησε εκκλησίες στην Πελοπόννησο, μεταξύ άλλων και την οροφή του παλαιού Αγίου Ανδρέα στην Πάτρα με μεγάλες συνθέσεις, σύμφωνα με γλυκερά και από τότε ξεπερασμένα ιταλικά πρότυπα. Αυτό ανταποκρινόταν στην επαρχιακή νοοτροπία της εποχής.

Η Βαβυλωνία

Πρόκειται για μια ιστορία Ελλήνων από διαφορετικά μέρη της Ελλάδος οι οποίοι γιορτάζουν τη νίκη των συμμαχικών δυνάμεων στη Ναυμαχία του Ναυαρίνου (1827). Το έργο διαδραματίζεται σε ένα πανδοχείο στο Ναύπλιο. Το έργο μεταφέρει, με κωμικό τρόπο, την ασυνεννοησία μεταξύ των χαρακτήρων η οποία δημιουργείται λόγω των τοπικών ιδιωμάτων και γλωσσών του καθενός. Είναι το πρώτο θεατρικό έργο της ελληνικής λογοτεχνίας μετά την απελευθέρωση από την Οθωμανική Αυτοκρατορία. Στην αρχή είχε γραφτεί σε τέσσερις πράξεις αλλά αργότερα ο συγγραφέας πρόσθεσε και μία πέμπτη. Το θεατρικό έργο εκδόθηκε για πρώτη φορά στο Ναύπλιο το 1836, ενώ το 1970 μεταφέρθηκε στον κινηματογράφο σε σενάριο και σκηνοθεσία του Γιώργου Διζικιρίκη.

Εργογραφία

Η Βαβυλωνία (1836)
Μυθοι, μυθιστοριαι και διηγηματα ηθικα και αστεια,εκτεθεντα προς διασκεδασιν των Ελληνων(1839)
Ο Σινάνης (1838)
Η γυναικοκρατία (1841)
Ο κόλαξ (1856)



Πηγή: ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ




¨Βαβυλωνία" Κωμωδία ηθών και τύπων