Γιάννης Ρίτσος, ο ποιητής του κόσμου...!

  Γιάννης Ρίτσος, ο ποιητής του κόσμου, ο ποιητής με τα αδέσμευτα οικουμενικά ποιητικά μηνύματα...

Ο ποιητής της ζωής, του ανθρώπου και των αγώνων... 

Ο ποιητής της Ρωμιοσύνης... 

Πόσες φορές δεν βαδίσαμε και πόσες δεν θα πορευτούμε στο ρυθμό των στίχων του;

"Αυτά τα δέντρα δεν βολεύονται
με λιγότερο ουρανό
αυτές οι πέτρες δεν βολεύονταικάτου απ' τα ξένα βήματααυτά τα πρόσωπα δε βολεύονταιπαρά μόνο στον ήλιο αυτές οι καρδιές δε βολεύονταιπαρά μόνο στο δίκιο"


"Μέρα μαγιού μου μίσεψες
 μέρα μαγιού σε χάνω
άνοιξη γιε που αγάπαγες
κι ανέβαινες απάνω"
Απόσπασμα από τον Επιτάφιο
Αφορμή και έμπνευση για να γράψει τον Επιτάφιο (πηγή από ritsosgiannis@blogspot.gr)

Πρωτομαγιά του '36 οι απεργιακοί αγώνες πολλών εργατικών

κλάδων στη Θεσσαλονίκη, που ξεκίνησαν το Μάρτη, 

κλιμακώνονται την Πρωτομαγιά, με πανεργατική απεργία 

διαρκείας και παλλαϊκά συλλαλητήρια του λαού της 

Θεσσαλονίκης, τα οποία συνεχίζονται και τις επόμενες μέρες. 

Θορυβημένοι από τον παλλαϊκό ξεσηκωμό οι εκμεταλλευτές των 

εργατών και η κυβέρνηση διατάσσουν τη Χωροφυλακή να 

στήσει, 

στις 8 του Μάη, πολυβολεία σ' όλη την πόλη. Στις 9 του Μάη η 

Χωροφυλακή χτυπάει στο ψαχνό τους απεργούς. Ο πρώτος νεκρός 

ήταν ο κομμουνιστής αυτοκινητιστής Τάσος Τούσης. Οι 

σύντροφοί του ξηλώνουν μια πόρτα και τοποθετούν πάνω της τη 

σορό του νεκρού. Η μάνα του Τάσου Τούση, που ήταν στη 

διαδήλωση, για να προφυλάξει την, επίσης, απεργό κόρη της, 

βλέπει το νεκρό γιο της, τρέχει, γονατίζει και οδύρεται πάνω από 

τη σορό του. Κάποιος περνά και φωτογραφίζει τη συνταρακτική 

εικόνα. Στις 10 του Μάη η φωτογραφία αυτή δημοσιεύεται στο 

«Ριζοσπάστη».

Την ίδια μέρα, ο Γιάννης Ρίτσος βλέπει στο «Ρ» τη φωτογραφία 

και συγκλονίζεται. Η καρδιά του φλέγεται και τα φυματικά 

πνευμόνια του αιμορραγούν, αλλά η πένα του άγρυπνη ένα 

μερόνυχτο, σταλάζει στο χαρτί, λέξη τη λέξη, με δεκατέσσερα 

ποιήματα, το θρήνο της μάνας του δολοφονημένου εργάτη. Στις 

11 Μάη ο ποιητής -συνεργάτης του «Ρ» από το 1932- στέλνει με 

τον σύντροφό του Ευθύφρονα Ηλιάδη, τρία από τα δεκατέσσερα 

θρηνικά ποιήματά του. Στις 12 Μάη ο «Ρ» δημοσιεύει τα τρία 

ποιήματα, με γενικό τίτλο «Μοιρολόι».