Μάρω Βαμβουνάκη,απόσπασμα απ'το μυθιστόρημα της "Το χρονικό μιας μοιχείας"

Αγαπάμε τελικά τα πρόσωπα ή μόνο τον έρωτα αγαπάμε; Αγαπάμε αυτό που μας δίνουν ή αυτό που περιμένουμε να μας δώσουν. Τη μορφή τους πόσο αγαπάμε και πόσο τη μεταμόρφωση που σχολαστικά τους επεξεργαζόμαστε; 

Κι αυτό που περιμένουμε πόσο αντέχει να ελπίζει;

Αντέχει;

Κι εγώ δεν ξέρω αν είναι ευλογία ή κατάρα η αντοχή αυτή. Κι εγώ δεν ξέρω τι αξίζει πιο πολύ, η ειρήνη, ή η αγωνία της ψυχής μας.

Απόσπασμα

Τάκης Βούης - Μάρω Βαμβουνάκη - Νυχτερινό |

Και τα μεσάνυχτα κυλάνε, κυλάνε,

με τις ζωές μας που περνάνε, περνάνε,

κι εσύ είσαι μοναχή.

Η σιγαλιά σου που απλώνει, απλώνει,

και το ρολόι με μαλώνει, μαλώνει,

που εσύ είσαι μοναχή.

Πάω στην κουζίνα για καφέ,

θα φτιάξω έναν διπλό,

δίχως καθόλου ζάχαρη,

και με ζεστό νερό,

στέκομαι στο παράθυρο,

κοιτάζω το σκοτάδι,

κι εκείνο το λουλούδι σου,

που έμεινε ξερό.

Η μια βραδιά τρώει την άλλη, την άλλη,

μέσα στου πόνου τη ζάλη, τη ζάλη,

κι εσύ είσαι μοναχή.

Μέσα σε μυστικά κλεισμένος, κλεισμένος,

και στην καρέκλα μου δεμένος, δεμένος,

κι εσύ είσαι μοναχή.

Πάω στην κουζίνα για καφέ,

θα φτιάξω έναν διπλό,

δίχως καθόλου ζάχαρη,

και με ζεστό νερό,

στέκομαι στο παράθυρο,

κοιτάζω το σκοτάδι,

κι εκείνο το λουλούδι σου,

που έμεινε ξερό.

Και τα μεσάνυχτα κυλάνε, κυλάνε,

με τις ζωές μας που περνάνε, περνάνε,

κι εσύ είσαι μοναχή.

Τάκης Βούης - Μάρω Βαμβουνάκη - Φωλιές Ερώτων

Φωλιές ερώτων θα σου χτίσω
σεντόνια φέρνω τ’ ουρανού,
φωτιές στο χιόνι θα σ’ ανάψω
με τα κεριά του δειλινού.

Η αγάπη σου με ανασταίνει,
στον ύπνο σου να ξαγρυπνώ,
στον ελαιώνα θα σφυρίζω,
δεν είν’ αέρας, είμ’ εγώ.

Να μου ποτίζεις τη γαρδένια,
που στην αυλή μας καρτερεί,
να `ρθω ξανά απ’ το ταξίδι
φορώντας μόνο την ψυχή.

Η αγάπη σου με ανασταίνει,
στον ύπνο σου να ξαγρυπνώ,
στον ελαιώνα θα σφυρίζω,
δεν είν’ αέρας, είμ’ εγώ.

Νοτιάς σφυρίζει στα καράβια,
ποτέ δεν ήμουνα νεκρός
κι απ’ το ναυάγιο του σπιτιού μας
εσώθηκε ο θησαυρός.

Η Μάρω Βαμβουνάκη είναι σύγχρονη Ελληνίδα συγγραφέας.

Βιογραφικά στοιχεία

Γεννήθηκε στα Χανιά το 1948 όπου και πέρασε τα παιδικά της χρόνια. Όταν ήταν εννέα χρόνων, η οικογένειά της μετακόμισε στην Αθήνα. Σπούδασε Νομικά και αργότερα Ψυχολογία. Εργάστηκε ως συμβολαιογράφος από το 1972. Σήμερα ζει στην Αθήνα.

Το έργο της Μάρως Βαμβουνάκη ξεκίνησε με πλειάδα μυθιστορηματικών βιβλίων. Τα τελευταία χρόνια φαίνεται ένα άνοιγμα προς έργα γύρω από την Ψυχολογία, όπως τα «Ο παλιάτσος και η Άνιμα» και «Το φάντασμα της αξόδευτης αγάπης»

Πηγή:https://el.wikipedia.org/

Μανόλης Πατρικάκης,ένας σημαντικός σύγχρονος ποιητής

  “Οι λέξεις: τις παντρεύω τις λέξεις.Παντρεύομαι μαζί τους. Τι ξεγεννώ. Κι ύστερα πάλι λεχώνες, σαν άδειες αναποδογυρισμένες σκάφες. Τις ακούω σε βαπτίσια με βιολί και τσέμπαλο. Καμιά φορά κάτι σαν σημειώσεις, κρατούμενα,μια άμορφη ύλη που ζητά να εισχωρήσει στο τοπίο της έκφρασης. Τις ξεγυμνώνω τις λέξεις, τις δίνω στις σκιές...” 

πηγή: η λέξη

Στίχοι: Μανώλης Πρατικάκης

Μουσική: Γιάννης Μαρκόπουλος

Τραγούδι: Βασίλης Λέκκας

Δίσκος: Αθέατος σφυγμός (1997)

Ένας αθέατος σφυγμός

αιώνια στην πηγή.

γοργός και διψασμένος

σα ζαρκάδι, που κατεβαίνει

αιώνια στην πηγή.

Ο Μανόλης Πρατικάκης (γενν. το 1943) είναι Έλληνας ψυχίατρος και ποιητής, διδάκτωρ του Πανεπιστημίου Αθηνών. Από το 1974 ως το 2012 εξέδωσε 17 βιβλία.

Βιογραφία

Γεννήθηκε στο Μύρτο Ιεράπετρας τον Σεπτέμβριο του 1943. Θεωρείται σημαντικός Έλληνας σύγχρονος ποιητής. Σπούδασε Ιατρική στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Πρωτοπαρουσιάστηκε στα γράμματα γύρω στα 1970 με δημοσιεύσεις σε περιοδικά. Έχει γράψει 17 ποιητικές συλλογές, κριτικά κείμενα διηγήματα και άρθρα. Ποιήματά του έχουν μεταφραστεί σε πολλές γλώσσες. Έχει συνεργαστεί σε ανθολογίες και περιοδικά, ελληνικά και ξένα, και έχει συμμετάσχει σε πολλά συνέδρια. Το 1999 ήταν υποψήφιος για το Ευρωπαϊκό Αριστείο Λογοτεχνίας με το έργο του «Η Κοίμηση και η Ανάσταση των Σωμάτων του Δομήνικου». Ποιήματα από τη συλλογή του «Λιβιδώ» έχουν μελοποιηθεί από το συνθέτη Γιάννη Μαρκόπουλο και κυκλοφορούν σε CD με τίτλο «Αθέατος Σφυγμός». Πρόσφατα ο ίδιος συνθέτης έγραψε συμφωνικό έργο βασισμένο στις ποιητικές συλλογές «Γενεαλογία», «Η Λήκυθος» και «Αφημένα ήσυχα στη χλόη», η παγκόσμια πρώτη του οποίου ανέβηκε στο Μέγαρο Μουσικής με τίτλο «Η Συμφωνία της Ίασης». Το 2003 τιμήθηκε με το Κρατικό Βραβείο Ποίησηςψγια την ποιητική του συλλογή «Το νερό». Το 2012 βραβεύτηκε από την Ακαδημία Αθηνών για το σύνολο του έργου του.

πηγή:https://el.wikipedia.org/